Herstellen zonder aan te komen?

Kun je herstellen zonder aan te komen in gewicht?

Ik kreeg deze vraag een aantal keren afgelopen week via mijn social media account. Wel willen herstellen maar geen gewicht willen aankomen. Mijn mening daarover is hard en duidelijk. Je kunt niet herstellen zonder de ANGST om aan te komen los te moeten laten.

Je hebt waarschijnlijk een berg aan angsten rondom bepaalde voedingsmiddelen en waarom jij deze niet kan/mag/wilt eten. Aan deze gedachten moet je werken. Herstellen van een eetstoornis gaat niet over het wel of niet eten van een hamburger of van een gebakje. Het gaat over het werken aan de gedachten rondom een bepaald voedingsmiddel, voedingsgroep of eten in het algemeen. 

Je hersenen zijn neuroplastisch. Dat betekend dat je ze een hoop dingen kunt leren. Door de eetstoornis heb jij je hoofd allerlei regels en wetten rondom voeding/gewicht/beweging etc geleerd. Dat heb je niet bewust gedaan, dat is er in geslopen. Jij moet deze eetstoornis-taal echter wel heel bewust overschrijven, hertrainen en je hoofd her-opvoeden. Dat kun je niet doen door alleen maar te kijken naar een bepaald voedingsmiddel, je moet deze gedachten aanhoren en vervolgens bewijzen dat die gedachten niet klopt. Hoe doe je dat? Door het te doen. Door het te eten, door in de angst te gaan zitten en te wachten tot het voorbij gaat. Door dit te blijven herhalen gaat een voedingsmiddel/groep steeds minder angst oproepen tot op het punt dat het je niets meer doet als je het eet of drinkt. 

Je lichaam heeft door restrictie een hoop tekorten opgebouwd. Deze schuld moet je inlossen. Je kunt niet volledig herstellen van een eetstoornis als er toch nog ERGENS restrictie zit. Let op: restrictie kan ontzettend klein en onschuldig lijken, maar het geeft de eetstoornis wel die welbekende vinger. Denk jij dat de eetstoornis het bij die vinger laat? Nee, vroeg of laat heeft deze er twee en gaat door totdat de eetstoornis weer alle grip op een dag gevangen heeft. 

Volledig herstel kost tijd, energie en een hoop doorzettingsvermogen. Het is BY FAR het moeilijkste wat ik aangegaan ben. 

Moet je aankomen? Het ligt er aan wat je lichaam nodig heeft. Je lichaam bepaald. Heb jij een lange tijd van restrictie gehad, dan is het heel waarschijnlijk dat je wel gewicht zult aankomen. Niet al het gewicht is ook blijvend. Door je restrictie heb je waarschijnlijk je metabolisme laten vertragen. Dit heropstarten en optimaliseren kost tijd, maar gebeurd wel. Door te blijven eten naar mentale en fysieke behoeften zal je lichaam merken dat je "hongersnood" waar het in leefde afgelopen is en zal het alle fabrieken in het lichaam herstellen. Dat zorgt dat schade aan organen hersteld worden, spieren hersteld worden, je spijsvertering, je metabolisme weer aan gaan. Uiteindelijk, als de schade hersteld is, zal je lichaam alle processen weer optimaal laten verlopen. 

Soms kost dit iets meer tijd dan een week/een maand/ een half jaar. In die tijd zal het lichaam misschien iets meer gewicht aankomen dan nodig, dit terwijl jij alle fysieke en mentale hongerkreten aan het beantwoorden bent met voeding, dit gaat het lichaam echter zelf weer loslaten. Ieder lichaam heeft een setpoint-range waar het zich lekker bij voelt. Waar dat dit ligt bepaald je lichaam. Niet jij, niet je hulpverlener, niet je eetstoornis maar je lichaam. Hier heb jij geen controle over, heb jij geen zeggenschap over en dit is iets wat je moet loslaten als je wilt herstellen. Is dit makkelijk? Nee! Ik weet dat ik makkelijk kletsen heb, ik ben smal gebouwd. Maar toch moet je je afvragen wat je je belangrijker vind? Een vrij leven zonder regels en restricties rondom eten of een bepaalde maat in je kleding? 

Kom je aan in herstel? Hoogstwaarschijnlijk wel. Is dat  erg? Nee, je lichaam mag de tijd krijgen en nemen om de geleden schade te herstellen. Ben e ondervoed of onder gewichtig dan is aankomen een goede zaak. Je kunt ondervoed zijn terwijl je wel een x aantal calorieën eet (als dat niet de energie is dat jouw lichaam eigenlijk nodig heeft) en je kunt ondergewicht hebben terwijl je BMI binnen  "normaal" zit (als dat niet het BMI is waar je lichaam zich comfortabel bij voelt.

Na jarenlange restrictie en regels is het heel waarschijnlijk dat je onder je behoeften zit en je lichaam dus schade heeft dat het moet repareren. Dat gaat het doen! Geloof me, maar wanneer dit proces klaar is bepaal jij niet. Ga in de tussentijd aan de slag met je gedachten, met je ideeën rondom gewichtstoename, gewicht in het algemeen en waarom jij het zo belangrijk of noodzakelijk vind om X te wegen, x in je kleding te dragen of waarom jij het gewicht zo belangrijk vind. Zoek uit wat je reden is dat jij die restrictie nodig had. Werk aan die gedachten terwijl je je fysieke en mentale hongerbehoeften hoort en er naar luistert.

Ga jij eeuwig aankomen? Eeuwig blijven eten als een malle? NEE!! Dat is een welbekende eetstoornisgedachten. Je lichaam heeft geen nare bijbedoelingen. Je lichaam is een biologisch proces, het regelt het zelf. Jij moet er naar luisteren ipv luisteren naar de eetstoornisgedachten. 

Dit is natuurlijk allemaal redelijk beknopt uitgelegd. Ik heb ontzettend veel boeken gelezen rondom eetstoornissen, maar ook over biologische reacties in het lichaam. Daardoor ben ik mijn lichaam meer en meer gaan vertrouwen. Nog steeds is het soms moeilijk om tegen de regels van je hoofd in te gaan, maar besef je ook dat het slechts suggesties zijn die je hoofd oppert omdat je lange tijd bepaald gedrag heb vertoond, je bent niet verplicht om naar die restrictieve suggesties te luisteren. Je mag je hoofd een nieuwe taal leren, de taal van vrijheid en eten zonder restricties. Die taal leren gaat met vallen en opstaan, maar uiteindelijk wint de aanhouder. Als je lange tijd alleen maar de taal spreekt die je wilt leren, word het natuurlijker en makkelijker.

Heb jij meer vragen rondom dit onderwerp? Let me know.